Etiketa honen artxiboa: epaia

Eliseo Gilek errekurritu egingo du Arabako Lurralde Auzitegiaren epaia.

Nota de prensa / Prentsa-oharra

Ohar honen bidez, behean sinatzen duen Eliseo Gil Zubillagak, bere izenean eta Lurmen S.L. enpresaren ordezkari gisa, adierazi nahi du, Iruña-Veleiako aurkikuntza eztabaidatuen kasuan, guztiz konbentzitua dagoela Zientzia dela gatazka delikatu eta mingarri hau konpontzeko bide bakarra.

Bestalde, ezin da alde batera utzi auzi honen alderdi judiziala, zeinean murgilduta aurkitzen den izenpetzen duena , batere errurik izan gabe. Bere errugabetasuna aldarrikatzeko borondate irmoa azaldu nahi du, eta horretarako eskura dituen instantzia eta aukera guztietara errekurrituko duela jakinarazi. Era berean, berarengan sinesten duten pertsona guztien laguntza eta babesa eskertu nahi du. Benetako akuilua da historia negargarri honetan aurrera egiteko.

Vitoria-Gasteiz, 2020-02-08

Arabako auzitegiak “berretsi” du Eliseo Gilen aurkako zigorra 12 urte ostean, ustezko froga bakarra IPCEko Navarroren iritzia

Sinestezina eta harrigarria bada ere, IPCEko (Instituto del Patrimonio Cultural de España), eskarmenturik gabeko pertsona bakar baten txostenean oinarrituta (J. V. Navarro), Arabako auzitegiak ebatzi du Iruña-Veleiako behin betiko epaia, non Eliseo Gil arkeologoaren zigorra berresten den.

Suposatzen da “froga zientifikoak” errepikagarriak direla, ikusiko dugu hainbat urte ostean, zenbat irauten duten.

Iruña-Veleia Arabako Auzitegiaren behin betiko epaia 12-2021.

Arabako auzitegiak “berretsi” du Eliseo Gil arkeologoaren aurkako zigorra. Berria.

Arabako auzitegiak “berretsi” du Eliseo Gil arkeologoaren aurkako zigorra. Naiz.

Arabako Audientziak atzera bota du Eliseo Gilen absoluzio eskaera. JM Elexpuru.

Los jueces se equivocan doblemente. Ama Ata.

Iruña-Veleia epaia 44/2020, 2020-6-8.

-Instituto del Patrimonio Cultural de España (IPCE), primer informe de Navarro

Iturria: Fontaneda bloga.

-Instituto del Patrimonio Cultural de España (IPCE), primer informe de Navarro
Páginas 1- 80
Páginas 81-123
Páginas 124-165
Páginas 166-203

IPCEko N. txostenak “hondatutzat” salatzen dituen 36 ostraken irudiak aurkitzen eta ikusten:
10714, 10765, 10826, 10849, 10942, 11156, 11139, 11162, 11252, 11305, 11392, 11413, 11417, 11419, 11423, 11424, 11426, 11429, 11459, 11481, 11530, 11709, 12047, 12048, 12098, 12099, 12108, 12110, 12697, 13368, 13370, 13371, 13397, 15910 eta 15920.
batez ere sei ostraka euskaldunak:

13368a IIISVS, IOSHII ATA / TAMIRIAN AMA
13368b DIINOS / ZVRII / NAIA
13370a 2005-5-4 Iesus et Mirian
13370b 2005-5-4 (irudia)
13371a GIIVRII ATA ZVTAN GIIVRII / “`ATA ́ ́ ́.
13371b “`YAVHII ́ ́ ́ / ZVTAN / IZANA
13397a BIITA, ZVRI, AROS / VRDIN, GORY, / ANA, BIIR?
13397b NIIVRII / ZIIVRII / III V?
15910 ΝΙΙVrΙΙ / AMA, RO / MAN / ILTA, CIS / TIANA
15920 NIIV XII / VRT(…) TV, III / “II” / RIIBA TV, NIIV / CII (…)

Epaiketan defentsak Mikel Albisuren txostena aurkeztu zuen ere (eskerrik asko Koen): Iruña-Veleia Mikel Albisu txostena.

Iruña-Veleiako egia. Patxi Zabaleta. Naiz eta Berria.

Iruña-Veleiako egia. Patxi Zabaleta. Naiz.

Iruña-Veleiaren egia. Patxi Zabaleta. Berria

Sententziak sententzia, batzuen batzuk faltsuketa orokor eta osoa idazkunen ezinezkoa dela pentsatzen jarraitzen baitugu. Iruña-Veleian azaldutako idazkunak edo grafitoak benetakoak direla uste sendoa dugunok egiatik lehen baino hurbilago gaudela iruditzen zait Gasteizen 2020an emandako bi epaiak eta gero; eta, batez ere, azken hamar urte hauetan egindako azterketen eta beste aurkikuntzen ondoren, nahiz itxuraz bestelakorik eman. Iruña-Veleiako aurkikuntzen eztabaida modu zientifikoan erabaki eta ebatzi beharko dela esaten dugunok egiatik lehen baino hurbilago gaude orain; bereziki, indusketa haietan aurkitutako ostrakak «pieza edo zati arkeologikoak» direla juridikoki finko ezarrita gelditu ondoren. Izan ere, bi epai horietako bat finkoa da; Escribano jaunaren kasuan emandakoa, hain zuzen ere; besteari, berriz, helegiteak jarri omen dizkiote. Biak dira aintzat hartu beharrekoak; bien arteko azterketak baitu agerian jartzen eztabaida zientifiko baten aurrean gaudela; eta ez lehia juridiko baten baitan.

Beraz, Iruña-Veleiako indusketan azaldutako idazkunak edo grafitoak dituzten ostraka fisikoak aro erromatar berantiarreko «pieza arkeologiko autentikoak» direla juridikoki ezarritta gelditu da epai finko batean; hau da, ondare publikoko ondasunak direla, legearen arabera. Aitorpen juridiko tinko horren lehen ondorioa da «pieza arkeologiko benetako» horiek haustea, desegitea, ezabatzea, kaltetzea edo galtzea delitua dela. Arlo honetan urrats erabakigarria bilakatu da Oskar Escribano Sanz jauna zigortuz 2020-02-03an emandako epaia eta alde guztiek onartuta finkoa bilakatu zena, 2020-06-08ko epaia ez bezala, azken honi baitzaizkio helegiteak ipini. (Jarraitzen du).

Iruña-Veleia sasi-epaia IPCEko JV Navarro txostenean oinarritua

Ebidentea da Iruña-Veleiako epaia IPCEko Navarrok sinatutako txostenean oinarritzen dela eta dakidala ez dela publikoki argitaratu…

Epaia irakurtzen esaldi harrigarriak, 36 ostraka analizatuak, guztiak zeramikak, bakarrik sei euskaldunak, 32 ostraka zuriak, alegia, 1.700 urteko harri koskorrak idazkunik gabekoak (tasazioa 2 €), gero “hondatuak”…

Beste bat alde batetik 1.700 urteko idazkun originalak, baina beste aldetik “hondatua”…

Saiatu naiz IPCEko Navarro txostenak “hondatutzat” salatzen dituen 36 ostraken irudiak aurkitzen eta ikusten:
10714, 10765, 10826, 10849, 10942, 11156, 11139, 11162, 11252, 11305, 11392, 11413, 11417, 11419, 11423, 11424, 11426, 11429, 11459, 11481, 11530, 11709, 12047, 12048, 12098, 12099, 12108, 12110, 12697, 13368, 13370, 13371, 13397, 15910 eta 15920.
batez ere sei ostraka euskaldunak:

Irudiak ikusita eta gero, ondorioa zera da:

Epaian kontatzen digutena pelikula esperpentiko sinestezin bat besterik ez da, alegia, Iruña-Veleiako 1.700 urteko urteko 32 zeramika “zuri” batzuk hartu eta idazkunak hasi idazten (inork jakin gabe nola?), eta hau da ondorio planifikatua… 14 urte eta gero, epaiketa ondoren hau? Patetikoa, lotsagarria, sinestezina, beldurgarria… 14 urte ostean ondorio hauen apologia egiten euskal erakundeak?

IPCEko Navarro txostena argitaratu mesedez, non “zientifikoki” demostratzen omen den, Iruña-Veleiako 32 zeramika “zuri” hartu “norbait” (Eliseok aginduta jakina) hasi idazten XXI. mendean eta Iruña-Veleiako ostraka euskaldunak azaltzen diren.

Epaian idatzita dago ere, IPCEko Navarrok analizatutako 36 ostraka kenduta, gainontzeko guztiak, alegia 400 bat, errugabetasun presuntzioarekin babestuta daudela, hau da, indusketa arkeologiko batean aurkitu diren ebidentziak direla eta benetakoak direla…

Ostraka euskaldunak 80 bat ken sei = 76 ostraka euskaldunak benetakoak…

Faltsukeriaren aldekoak hasi zaitezkete 14 urte eta gero, Iruña-Veleiako beste 400 ostraka faltsutzat salatzen, eta IPCEko Navarrori eskatu ostraka guztien analisiak… orain guztiok ikasi baitugu bidea, ostraka euskaldunak faltsutzat salatzeko. 76 bat ostraka euskaldunak gelditzen zaizkizue oraindik analizatzeko: Iruña-Veleiako ostraka euskaldunak.

Iruña-Veleiako grafitoak ilundu, ezkutatu eta zikindu. Xabier Gorrotxategi.

Iruña-Veleiako grafitoak ilundu, ezkutatu eta zikindu. Xabier Gorrotxategi. DEIA.

EPAIKETAREN sententzia dugu. Batzuek pentsatzen zuten sententziarekin batera Iruña- Veleiako grafitoen irtenbidea agertuko zela, zerutik eroria balitz bezala. Baina esan behar dut berdin dela zer esan dezakeen epaileak balizko faltsukeriaren inguruan.

Berak erabakia hartu du prozedura tekniko bati jarraituz. Lehenik eta behin, polizia judizialak esandakoa onartuz, horretakoek Eliseo Gil faltsutzailea dela konbikzioa dutelako, baina frogarik nimiñoena ez. Eta bigarrenik, Madrideko peritu baten konklusioa ontzat hartuta, 38 grafito orain dela gutxi egindakoak direnak. Esan behar da peritu horrek dakartzan informazioa hartuta bestelako konklusiora ailegatzen naizela ni: grafito guztiak benetakoak direla frogatzen da. Nire ustez, bi arazo gaindiezin ditu perituren txostenak: 1, ez du ezer demostra-tzen eta, beraz, fede kontua da berak esandakoa, ez zientzia; 2, aldrebesteko konklusioak ateratzeko ez du begiratzen objektu bakoitza osotasunean, berari interesatzen zaiona baizik, beraz, osatu gabea da. Balio anekdotikoa besterik ez dauka balizko ikerketa horrek zientziaren aldetik. Balio juridikoa, ordea, erabatekoa, onartu duelako epaileak.

Epaileak ahalmena dauka modu subjektiboan informazio hori hartzeko, egin duen bezalaxe, baina hori ez da zien-tziak onartzen duen prozedura. Zientzia baita grafitoak onartu behar dituena, eta zientzialariak erdibituta daude. Eta indusketa arkeologikoa da, aurkikundeen aldameneko laukietan egindakoa, Iruña-Veleiako aztarnategian E. Gilek erabilitako metodoa balioztatu edo baliogabetu behar duena, eta ez lekuko batzuen iritzi interesatuak.

Orduan, epaiketaren emaitza ez da izan guztiok pentsatzen duguna. Nik, kanpotik begiratzen batzuek eta besteek esandakoa, jarraitzen dut pentsatzen grafitoak benetakoak direla. Egia esan, pentsatu, bakarrik batzuek pentsatzen dugu, beste batzuek gezurrak zabaltzen jarraitzen dutelako, hasieratik gaur egunera arte. Eta pentsatzen dudalako (dugulako) hori eskatzen dugu, administrazio publikoak benetako autentifikazio prozesu bat martxan jartzea, erabat independentea eta bikoitza; eta benetako indusketa arkeologiko independentea burutzea ere bai. Besterik ez. Bestalde, salatu behar da euskal administrazio publikoak erdi desagertuta daudela, legea ez betez.

Iruña-Veleia epaiaren arabera sei ostraka euskaldunak “hondatu” omen dituzte, baina ematen du hizkiak dituztela kostraren azpian

Iruña-Veleia epaiaren arabera guztira 36 ostraka izan omen dira “hondatuak”, hauen artean euskara dutenak sei, baina ematen du zaharrak izateko ezaugarri nabarmenak dituztela, adibidez hizkiak kostraren azpian. Epaiaren arabera “hondatuak” izan omen diren sei ostraka euskaldunak: 13368 (a-b), 13370 (a-b), 13371 (a-b), 13397 (a-b), 15910 eta 15920. Erraza ematen du Europako laborategi neutral batek konfirmatzea analisiak… Ez dadila 1.700 urteko euskara faltsutzak onartua izan Madrilgo Instituto del Patrimonio Cultural de España (IPCE) analisi bakar batekin. Ez du ematen asko eskatzea denik.

Irudiak ikusita, kostrak hizkien gainean, ez du ematen duela urte gutxi “hondatuak” izan direnik… Erraza ematen du laborategi neutral batek Madrilgo IPCEko J. V. Navarroren analisiak errepikatzea.

IPCE J. V. Navarro txostena oinarritzat hartu du epaileak ebazteko Iruña-Veleiako 36 ostraka “hondatuak” izan direla, baina tamalez ez dute osorik argitaratu:

IPCE Iruña Veleia J. V. Navarro. Ama Ata (azala bakarrik)
13368 IPCE txostena tranpa. Ama Ata.
Análisis de fragmentos cerámicos con grafitos del yacimiento arqueológico de Iruña-Veleia.

Iruña-Veleia ebazpena 11 urte ondoren: 36 ostraka faltsutuak? eta 72 € kalte ordaina?

Iruña-Veleia ebazpena Prozedura laburtua 389/2018 M.

(EITB). Ebazpena irakurri gabe ezin baloraziorik egin, baina kezka nagusi. 36 ostraka faltsutuak? Madrilgo IPCEk esaten duelako? Kalte ordaina 72 €, 36 ostraka hondatzeagatik? Ez al ziren 400 ostraka? Nork sinistu epaileak aparte?Frogak egin beharko dira atzerrian.Iruña-Veleiako azken paradoxak. Iñigo Astiz. Berria.

Ekonomikoa da Iruña-Veleiaren azken paradoxa. Euskararen historia, kristautasunarena eta antzinateari buruzko ikuspegia goitik behera eraldatzekoak ziren pieza sorta handi bat ezagutarazi zenetik hamalau urte bete direnean, hamaika urteko prozesu judizial bat pasatu ondoren, eta 18.000 folio txosten mahai gaineratu dituen epaiketaren ostean, guztira, totalean, den-dena kontuan hartuta, orotara, 72 euroko kalte-ordaina ordaindu beharko dio Eliseo Gil arkeologo eta Lurmen enpresako zuzendariak Arabako Foru Aldundiari, aztarnategiko erromatar garaiko 36 pieza hondatzeagatik; zeramika puska bakoitzari 2 eta 10 euro arteko balioa kalkulatuta, 72 euro. Oinarri handirik gabe, milaka euroko kalkulua egina zuten akusazioek, hasieran, baina Espainiako Kultur Ondarearen Institutuak ikertu eta faltsutzat jotako piezak soil-soilik hartu ditu kontuan epaileak, azkenean, eta hortik kopurua. Kongresu, txosten, ikerketa, irain, kontra-kongresu, negar, hitzaldi, protesta, mikroskopio ordu, blog sarrera eta eztabaida tona hauek guztiak, zer, eta txokolate zurizko 72 Filipino paketegatik. Edo ez. Horrekin batera, bi urte eta hiru hilabeteko kartzela zigorra ere ezarri baitio Gasteizko auzitegiak Gili, iruzur egin, dokumentuak faltsutu eta ondarea hondatzeagatik. Eta aldibereko bi zigor horien arteko kontrasteak argi erakusten du kalte ekonomikoarenaz aparteko beste neurgailu batzuk ere kontuan hartu behar direla Iruña-Veleiako aztarnategiari buruzkoak ulertzen saiatzeko.

Epaiketan, egunez egun agerian geldituz joan zen gidoiaren arabera heldu da epaia. Sorpresa handirik gabe. Akusazioak epaiketako azken-aurreko eguneko azken unean ireki zion atea hasieran planteatutakoa baino kartzela zigor txikiagoa jartzeko aukerari, eta horri heldu dio epaileak. Frogatutzat jo du faltsutzea, Espainiako Kultur Ondarearen Institutuak ikertutako 36 pieza horien kasuan, baina ez du frogatutzat eman faltsutzeak Gilek berak egin zituenik. Baina jakinaren gainean zegoela dio epaiak, eta iruzurrarekin aurrera egitea erabaki zuela, halere. Horregatik jo zuela Ruben Cerdan ikerlariarengana. Ikerketa batzuk egiteko plantak egin zitzan, eta faltsu zenari egia itxura eman ziezaion. Frogatutzat jotzen du hori ere epaiak, eta horregatik ezarri dio urtebete eta hiru hilabeteko kartzela zigorra Cerdani. Eta horregatik kondenatu ditu Cerdan eta Gil ustezko ikerketa horien truke kobratutakoa itzultzera. 12.490 euro, guztira. 6.245 euro bakoitzak.

Iruña-Veleia epaia. Naiz.

Iruña-Veleia ebazpena (EITB).