Etiketa honen artxiboa: euskara historia

Eliseo Gilen erantzuna salaketari

http://angul0scuro.blogspot.com/

https://www.blogger.com/comment.g?postID=6593214881818085384&blogID=8940498444038708903&isPopup=true&page=2

Todo atado y bien atado

Gentes de buena voluntad, permanezcan tranquilas, la Diputación Foral de Álava, a través de su órgano habitual de contacto con la ciudadanía (un conocido periódico pródigo en esquelas y contactos), nos trasmite que la bestia ya está acorralada y no tardará en recibir el destino que se merece ante sus fechorías.
Leyendo esta entradilla sería lícito pensar que ya han acorralado al lobo devorador de pacíficas reses, quizás podría creerse que se estrecha el cerco contra algún temible criminal de la cosa del narcotráfico o de algún reincidente y no menos reprobable violento de género…
Pues no, señoras y señoras, el linchamiento mediático se dirige contra su servidor y autor de estas líneas, otrora director de las excavaciones de Iruña-Veleia.
Una vez le dije a un conocido catedrático del ramo que yo no tenía ‘el síndrome de Juana de Arco’, no oía, ni oigo voces en mi cabeza, pero mi más firme convicción ética y profesional hace que mantuviera (como lo sigo haciendo ahora) que los hallazgos de Iruña-Veleia de los que todos estamos hablando son, simplemente eso: hallazgos procedentes de una excavación arqueológica, aparecidos en diferentes contextos de la Antigüedad. Con todo le dije también que no tenía ninguna intención de ‘ir a la hoguera’ por ello, entendiendo que siempre había (y pese a quien pese siempre habrá) espacio para el debate científico, por muy controvertido que fuera lo hallado.
Pero visto lo visto, he reflexionado al respecto, y voy a compartir con vds. mi nueva postura: así me caigan 500 años y un día seguiré afirmando categóricamente que creo firmemente que los hallazgos son buenos, que son posibles en la cronología propuesta por nosotros y, desde luego, que yo no he realizado ninguno de ellos. Y ya no es sólo una cuestión de presunción de inocencia lo que se debate, es una cuestión de abuso de poder y juicio público en paralelo.
Deseo también comunicar a la Sra. Diputada Foral y a otras personas como la Sra. Carrero, el Sr. Cuesta y otros, que tanto han contribuido a esta patética situación, que permanezcan tranquilos, ya que frente a su labor apenas tengo posibilidades reales. Por lo visto soy un ‘falsificador y estafador’ tan eficaz y estupendo, que, a raíz de la destrucción de mi reputación profesional, laboral y personal, vía orden foral y medios de comunicación estoy en la misma ruina. Así que, como no tengo acceso a los dineros públicos no puedo encargar floridos peritajes y dependo solamente de la buena voluntad de la gente de mi entorno y de todas aquellas personas que, sin duda asumiendo un riesgo, colaboran conmigo desde la empatía con el sufrimiento injusto y con la Ciencia.

Eliseo Gil Zubillaga
Arqueólogo

Zer gertatu zen 2008-11-19an?

Iruña-Veleiako batzordearen 5. bilera, goizeko 10etan hasi eta 14.30etan buka hemen akta:

http://www.alava.net/msginet2/Actas/AFADFA_IV_Akta_2008_11_19.pdf

Batzordekideek zirriborro batzuk irakurtzen dituzte, baina Arabako Foru Aldundian sarrera bakarrik Gorrotxategiren txostenak du (bost hilabete lehenago 2008-6-24). Bilera bukatu ahala kultura diputatuak aginte forala ematen dio Eliseo Gil arkeologoari, indusketak jarraitzeko eskubide guztiak kenduz. Suposatzen da Felix Lopezen txostena idatzita dagoela baina ez da argitaratu.

Arratsaldeko 16.30etan (bilera bukatu eta bi ordu beranduago) Arabako Biltzar nagusia (akta 2008-11-19) deituta dago hedabide guztiekin eta batzordekide batzuk azaltzen dituzte beren aurkezpenak, Descartes eta loctite… algarak sortuz diputatuen artean.

Bitartean, Eliseo Gilek batzordekideen txostenen zirriborroak entzun besterik ez du egin goizeko bileran (akta), ez ditu idatzita jaso eta ez ditu ezagutzen ere, inolako aukerarik izan gabe ez irakurtzeko, are gutxiago erantzuteko ere.

Arkeologoak inolako defentsarik gabe “kiskaltzen” dituzte Arabako Biltzar nagusian diputatu eta  hedabide guztien aurrean, hauekin batera Iruña-Veleiako euskara zaharra.

Urtebete beranduago  13+ txosten zientifiko daude grafitiak bermatzen eta Sos-Iruña-Veleia herri plataforma justizia eske.

Aldundiaren kereila luzatuko da

http://www.noticiasdealava.com/2009/11/06/sociedad/euskadi/la-resolucion-del-caso-veleia-se-dilatara-varias-semanas-por-el-tamano-del-expediente-judicial

19 tomo ditu eta Josu Izagirre fiskalak irakurri eta eskaera egin behar dio epaileari. Eusko Trenbide sarearen kereilan fiskalak artxibatzea eskatu zuen eta epaileak artxibatu zuen “salaketak frogatu gabe zeudelako”. Eusko trenaren kereilan fiskalak artxibatzea eskatu omen du.

Iruña-Veleia indefentsio egoeran

Julio Nuñez izendatzearekin Iruña Veleia egoera honetan jarri dute:

1.- Hiru kereila daude, Eusko Trenbide sarearena artxibatua “salaketak frogatu gabe daudelako” eta berriro errekurritua.

2.- Mila ostrakak Lorena Lopez de Lacalle kultura diputatuaren esku, kereila bat jarri zuena arkeologoen aurka.

3.- Eusko Jaurlaritzako kultura sailburua Blanka Urgell, publikoki faltsutzearen defendatzailea eta Gorrotxategi eta Lakarra faltsutze salatarien lankide ohia.

4.- Iruña-Veleiako zuzendari plan berria Julio Nuñezen ardura pean, bere txostenean 110 ostraka ikonografikoak faltsutzat salatzen ditu, nahiz eta beste aditu batzuek erantzuten dioten

5.- Euskaltzaindia suposatzen euskararen ardura duela, isilik duela 1.700 urteko euskara faltsutzearen salaketa larrien froga zientifikorik eta fisiko-kimikorik eskatu gabe.

Ardura zientifikoa eta politikoa duen inork ez du euskararen aurkako faltsutze salaketa larrien aurrean, froga zientifikorik, fisiko-kimikorik edo indusketa kontrolatuak eskatzen.

Indefentsio egoera beldurgarria.

Sos-Veleia bakarrik gelditzen da.

13 txosten grafitien alde

Julio Nuñez faltsutze salataria izendatu dute Iruña-Veleiako zuzendaria

http://zuzeu.com/2009/11/03/veleiako-saltsaren-azken-ordukoak-hegazti-berritsuen-mokotik/

Txori txiki batek (txepetxen familiakoa) esan digun bezala kontatzen dizuegu geuk ere, erositako prezioan (ala presioan?): “Gaur goizean Arabako Diputazioak Nuevo Plan Director para I-V onartu du.  Plana erredaktatzeko 100.000 euro izendatu, EHU-ren esku ipini aztarnategia eta Julio Nuñez izendatu zuzendari. ”

Luis Nuñez Astrain gogoan. Txillardegi Berrian

1974 inguruan, eta Francoren amaiera gertu sumatzen zelarik, Patxi Altuna etorri zitzaidan Hendaiara. Bera gertu zegoen diktadorearen heriotzaren ondoren EUTGetan eta Deustuan euskal filologiari buruzko eskolak nik ematen hasteko; eta komeni zitzaidala Parisen nik «par correspondance» Lizentzia ateratzea.
Eta halaxe egin nuen Sorbonan matrikulatuz.
Hots , bidaietako batean Sorbonako Tesien multzoa arakatzeko aukera izan nuen .
Eta hantxe (hura sospresa!) Luis Nuñez donostiarraren lan bat topatu nuen: Fonología consonántica de un idiolecto del euskera de Zuberoa. l976an gaztelaniaz argitaratua.
Ezaguna nuen ordurako Estatu Sozialistetako ekonomiaz egindako Incentivos económicos en los países socialistas ,1977 argitaratua.
Horra hur haseratik Nuñezen izari bikuna eta iraunkorra: Euskararen kezka, batetik; eta Sozialismoarena, bestetik.
Gaur egun bi liburu trinko dauzka irakurleak, biok laburtzapen bikain.
Euskal Herriaren kondaira politikoa bata: La razón vasca (Txalaparta , 1995).
Eta euskararen kondaira antzinatetik gaur arte : El euskera arcaico (Txalaparta , 2003).
Orain dela urte batzuk ikasle gisa matrikulatu baitzen Gasteizen.
Hau dela-eta, maisuki azaldurik, Mitxelena, Gorrotxategi, Lakarra, eta besteren azkeneko iritziak bilduz .
Luis joan zaigu ondikotz, 70 besterik ez zuelarik .
Baina utzi digun obra erraldoia hor dago .
Mila esker, Luis, bihotzez .
Txillardegi. Donostia.