Etiketa honen artxiboa: iruña oka

Jesusen bizitza azken afaria, kalbarioa, 1.700 urte Iruña-Veleian

Jesusen bizitza kontatzen du 13376 ostraka historikoak duela 1700 urte Iruña Veleian, jaiotza, azken afaria, kalbarioa… duela 1700 urteko aste santua, Luis Silgo eta Antonio Rodriguez Colmenero arkeologoek esaten dute:
13376 Jesus bizitza

13376 Jesus jaiotza Iruña Veleian 1.700 urte.

13376 Jesus azken afaria Iruña Veleia 1700 urte.

13376 Jesus kalbarioa Iruña Veleia 1700 urte.

13376 “Jesusen bizitza” ostrakan dago margotua munduko Jesusen jaiotza zaharrena 1.700 bat urte ditu. Ez nintzen konturatu Arabako Foru Aldundi “antikristauak eta sakrilegoak” 13376 ostraka hankez gora argitaratu zuelako (aditu batzordekoak ez ziren konturatu), baina Luis Silgo arkeologian doktoreak konturatu eta argitaratu zuen bere txostenean hemen Gasteizen 2010-3-25ean eman zuen hitzaldiaren bideoa (3’45″ aurrera):

Jesusen jaiotzak Iruña Veleian Luis Silgo Gasteiz 2010-3-25 (Bideoa 3′ 45”)

Jesusen jaiotza Iruña Veleian, Antonio Rodriguez Colmenero, Gasteiz 2012-11-24 (bideoa 35′ 30”)

13376 Jesusen bizitza

Jesus azken afaria 1.700 urte Iruña-Veleian

Jesusen azken afariaren bi bertsio gutxienez daude Colmenero eta Luis Silgoren arabera Iruña Veleiako ostraketan:

1.- 13357 (Iesusen azken afaria eta Judas lepotik zintzilikatua)
13357 (Sos)
2.- 13376 Iesusen bizitza (AFA). Iesusen azken afaria 2. lerroan eskubiko eszena.
13376 (Jesusen azken afaria)
13376 (Sos)
13357
13357 (Iesusen azken afaria eta Judas lepotik zintzilikatua)
13376 Jesus azken afaria
13376 (Jesusen azken afaria)
13376 Jesusen bizitza
13376 Jesus bizitza Iruña Veleian Luis Silgo Gasteiz 2010-3-25 (Bideoa 3′ 45”)
13376 azken afaria (bideoa Colmenero 2012-11-24)
alua.mundua.com (bi mila urte beranduago)
alua.mundua.com

K

Aste santua 1.700 urte Iruña-Veleian

Aste santua 1.700 urte Iruña-Veleian.

Aste santua 1.700 urte Iruña-Veleian
13368Jesus 1.700 urte Iruña Veleia
Maria 1700 urte Iruña Veleia
Jose eta Maria 1700 urte Iruña Veleia
13368b 2005-5-4 Iesus , Ioshe ata / ta Miriam ama
Jesus azken afaria 1700 urte Iruña Veleia
Jesus bizitza 1700 urte Iruña Veleia
Gurutzeak 1700 urte Iruña Veleia
Kalbarioak 1700 urte Iruña Veleia
Errukia 1.700 urte Iruña-Veleian

Bideoak, Luis Silgo eta Antonio Rodriguez Colmenero arkeologoak:
13376 Jesus bizitza Iruña Veleian Luis Silgo Gasteiz 2010-3-25 (Bideoa 3′ 45”)
13376 Azken afaria, kalbarioa (bideoa Colmenero 2012-11-24)
13357,12108 kalbarioa
13376 (Sos)

 

 

Eliseo Gilek babes errekurtsoa aurkeztu du Madrilgo Epaitegi Konstituzionalean. Naiz

13368 Iruña Veleia

Iruña-Veleia babes errekurtsoa Madrilgo Epaitegi Konstituzionalean. Naiz.

Eliseo Gil, condenado por Iruña-Veleia, presenta un recurso de amparo ante el TC

El arqueólogo Eliseo Gil, condenado a dos años y tres meses de prisión por un delito continuado de «estafa» y otro de «falsedad documental» por el caso de los «hallazgos» de Iruña-Veleia, ha presentado un recurso de amparo ante el Tribunal Constitucional.

En una nota remitida a prensa, Eliseo Gil, quien fuera responsable de la empresa Lurmen, encargada de las excavaciones de Iruña-Veleia y autora de los supuestos «hallazgos» que cambiarían la historia del euskara, ha anunciado que acaba de presentar un recurso de amparo ante el Tribunal Constitucional «en la esperanza de que lo admita y resuelva favorablemente a sus intereses».

Gil reivindica su inocencia ante los hechos por los que fue condenado por el Juzgado de lo Penal número 1 de Gasteiz, condena que en enero de este año fue ratificada e incluso ampliada por la Audiencia de Araba: desestimó los recursos del arqueólogo Eliseo Gil y de Rubén Cerdán contra la sentencia que les condenó por «estafa» y «falsedad» de los supuestos hallazgos en el yacimiento de Iruña-Veleia e incrementó la multa a Gil, al elevar de falta a delito la actuación contra el patrimonio histórico-cultural que se atribuyó, lo que implica la imposición de una multa adicional de seis meses con una cuota diaria de seis euros.

En su escrito, Gil manifiesta su «disconformidad» con las sentencias emitidas por el Juzgado de lo Penal de Gasteiz y, en subsiguiente apelación, por la Audiencia Provincial de Araba, y argumenta que «entendiendo que se han vulnerado sus derechos constitucionales, concretamente el derecho a la tutela judicial efectiva», ha decidido presentar un recurso de amparo ante el Tribunal Constitucional. Asegura que se mantiene «en la firme convicción de que no se ha presentado ni una sola prueba, ni directa ni indiciaria, que determine la culpabilidad de quien suscribe de los delitos por los que ha sido condenado, ni que se haya demostrado científicamente que los mencionados hallazgos sean producto de una falsificación».

Gil sigue reivindicando su «inocencia» y asegura que la defenderá «con todos los recursos» a su alcance, reiterando su agradecimiento a todas aquellas personas que «creen en mi causa y colaboran desinteresadamente en ella». Asimismo, mantiene su confianza en que «la ciencia pueda resolver definitivamente la controversia existente sobre los mencionados hallazgos».

Eliseo Gilek errekurritu egingo du Arabako Lurralde Auzitegiaren epaia.

JM Elexpuru.

Nota de prensa / Prentsa-oharra

Ohar honen bidez, behean sinatzen duen Eliseo Gil Zubillagak, bere izenean eta Lurmen S.L. enpresaren ordezkari gisa,  adierazi nahi du,  Iruña-Veleiako aurkikuntza eztabaidatuen kasuan, guztiz konbentzitua dagoela Zientzia dela gatazka delikatu eta mingarri hau konpontzeko bide bakarra.

Bestalde, ezin da alde batera utzi auzi honen alderdi judiziala, zeinean murgilduta aurkitzen den izenpetzen duena , batere errurik izan gabe. Bere errugabetasuna aldarrikatzeko borondate irmoa azaldu nahi du, eta horretarako eskura dituen instantzia eta aukera guztietara errekurrituko duela jakinarazi. Era berean, berarengan sinesten duten pertsona guztien laguntza eta babesa eskertu nahi du. Benetako akuilua da historia negargarri honetan aurrera egiteko.

Vitoria-Gasteiz, 2020-02-08

Iruña-Veleia «zientziaren bidez» argitzeko eskatu dute legebiltzarrean. Berria.

Iruña-Veleia «zientziaren bidez» argitzeko eskatu dute legebiltzarrean

Iruña-Veleia Martxan taldeko kideek galdegin dute piezei proba gehiago egin diezaieten eta kultur ondare izenda ditzaten laguntzeko.

Iruña-Veleia Martxan taldeko kideak, atzo, Eusko Legebiltzarrean.
Iruña-Veleia Martxan taldeko kideak, atzo, Eusko Legebiltzarrean. JAIZKI FONTANEDA / FOKU
2021eko otsailak 11
0

Iruña-Veleia auzia zientziaren bitartez argitzeko eskaera Eusko Legebiltzarrera eraman du Iruña-Veleia Martxan taldeak. Jose Mari Lejardi Gabixola eta Patxi Alaña ordezkariak Kultura batzordean izan ziren, atzo, eta bi eskaera zehatz egin zieten bertan ordezkaritza duten alderdi politikoei: aztarnategiko aurkikuntzei proba gehiago egiteko, batetik, eta laborategiek benetakotasuna berresten duten grafitoak ondare izendatzeko, bestetik. «Hau ez da epaiketa edo ideologia kontua; epaiketa bakarra laborategietan eman behar da», adierazi dute.

Iruña-Veleia Eusko Legebiltzarrean.

SOS Iruña-Veleiaren agiria Arabako Lurralde Auzitegiaren sententziaren aurrean

13371 Iruña VeleiaSos Iruña-Veleiaiaren agiria. JM Elexpuru.

Berriki jakin denez, Arabako Lurralde Auzitegiak berretsi egin du Eliseo Gil kondenatzen duen sententzia, eta horretaz gain isun barregarri samar bat erantsi dio: sei euro eguneko sei hilabetez. Sententzia eman zuen epailearen zein Audientziaren arrazoiketa honelatsu laburtu daiteke: Madrileko IPCEko funtzionarioa den Jose Vicente Navarro geologoak aztertu dituen 39 piezetatik 36 faltsuak dira, metal modernoen arrastoak aurkitu dituelako beraietan (25 bat metal-mota ezberdin). Eta hainbat galdeketa eta miaketa eginda gero frogarik aurkitu ez duten arren Eliseo Gilen aurka, guztiz “konbentzituta” daude bera izan dela egile “mediatoa edo inmediatoa”, hau da, beste norbaitzuk izan litezke (“terceros”), baina bera jakinean egonda.

Zaintza katea hautsi izanak, hau da, grafitoak kereila jartzailearen (hots, Aldundiaren) eskuetan urte luzez egon izanak ez omen du inolako garrantzirik, ezin baita zalantzan jarri erakunde horren zintzotasuna; gainera berari interesatzen omen zitzaion beste inori baino gehiago aurkikuntzak benetakoak izatea. Eliseoren motibazio ezaren, mobil faltaren gai irristakorra geratzen zitzaien azaltzeko, eta hori di-da batean konpondu dute anbizioa eta giza izaeraren konplexutasuna gogora ekarriz.

Audientziaren sententziak mespretxatu egiten du defentsak epaiketan Mikel Albisu geologoaren eskutik aurkeztutako txosten periziala, zeinetan laborategiko saioen bidez frogatzen den grabazioak modernoak izango balira metalen dentsitatea grafitoetan agertzen dena baino ia hamar aldiz handiagoa izango zela, eta metal arrasto horiek garbiketa-prozesuaren eta manipulazio berrien ondorio izan daitezkeela. Gainera, zera esatera ere ausartzen da sententzia: piezen ildoetan kostrarik ez baldin bada agertzen, grafito horiek berriak direla. Ondorioz, museotan erakusten diren grafitoak ere berriak izan beharko dute (beraz, faltsuak), garbi-garbiak egoten baitira ia beti.

Labur esanda, justiziaren kontrako iraina. Sententzia batek sinesgarria izan behar du, edonork ulertzeko modukoa. Ezin da irudimen-ariketa bat izan justifikatu ezin dena justifikatzeko ahalegina, frogatu ezin dena frogatzeko saioa. Eta oraingo honetan epaiak onartu beharko zuen ez dela frogatu grafitoen faltsutasuna, eta ondorioz ezta autoretza ere.

Ia hamabost urte igaro dira grafitoak aurkeztu ziren egunetik, baina hala ere sinetsita gaude partida honek asko iraungo duela oraindik. Zientifikoek erabaki behar dituzte eztabaida zientifikoak eta ez epaileek. Egin diezazkietela behar diren analisiak pieza guztiei, epaiketatik at geratu diren ia hirurehun horiekin hasita; garbitu ditzatela indusketaren azkenaldian ateratako hogei kaxak, eta erakundeek, Arabako Aldundiak eta Jaurlaritzak kasu honetan, ireki diezaiotela bidea zientziari.

Gasteiz 2021-02-01

 SOS Iruña-Veleia

Comunicado de SOS Iruña-Veleia ante la sentencia de la Audiencia Provincial de Álava

Como se ha sabido hace poco, la Audiencia Provincial de Álava, además de ratificar la sentencia condenatoria de Eliseo Gil, le ha añadido una multa, bastante ridícula por cierto, de seis euros al día durante seis meses. La argumentación tanto de la jueza que emitió la sentencia como de la Audiencia podríamos resumirla de la siguiente manera: 36 de las 39 piezas analizadas en el IPCE de Madrid por el geólogo José Vicente Navarro, funcionario de dicha institución, son falsas porque ha hallado restos de metales modernos (unos 25 tipos diferentes), y aunque después de arduos interrogatorios y registros no se ha encontrado ninguna prueba de que el falsificador sea Eliseo Gil, se tiene el “convencimiento” de que ha sido él el “autor mediato o inmediato”, es decir, que pudieron ser terceras personas pero con su conocimiento.

El hecho de que se haya roto la cadena de custodia, es decir, que las piezas hayan estado durante años en manos de la parte querellante, la Diputación, no tiene ninguna importancia, pues cómo se puede dudar de la honestidad de esa institución?, además de que ella era la más interesada en que las piezas fueran verdaderas. Queda el espinoso asunto del móvil, de la falta de motivación de Eliseo para cometer el delito, lo cual se solventa de un plumazo, aludiendo a la ambición y a la complejidad de la condición humana.

La sentencia de la Audiencia desprecia el informe pericial de la defensa presentado en el juicio por el geólogo Mikel Albisu, el cual demostraba con ensayos de laboratorio que la densidad de metales en caso de que fueran grabaciones recientes sería hasta diez veces mayor que la que se halla en los grafitos, cuyos restos pueden ser consecuencia del proceso de lavado y de manipulaciones recientes. Además la sentencia afirma categóricamente que si no existen costras en los surcos los grafitos son recientes, lo cual implicaría que los grafitos que vemos expuestos en los museos también son recientes (es decir, falsos),  pues generalmente suelen estar totalmente limpios.

En fin, un insulto a la justicia. Una sentencia tiene que poseer un relato creíble, algo que lo pueda entender todo el mundo. No puede ser un ejercicio de imaginación, un intento de justificar lo injustificable y de demostrar lo indemostrable. Y en este caso tenía que haber reconocido que no se ha demostrado la falsedad de los grafitos, y por lo tanto tampoco la autoría.

Aunque ya han transcurrido casi quince años desde que se presentaran en sociedad los grafitos, estamos convencidos de que este partido va a durar mucho todavía. No son los jueces los que tienen que decidir una controversia científica sino los científicos. Que se realicen los análisis pertinentes a todas las piezas, empezando por las casi 300 que no han sido juzgadas; que se laven las veinte cajas de material extraídas en la última fase, y que las instituciones, en este caso la Diputación de Álava y el Gobierno Vasco, dejen paso abierto a la ciencia.

Vitoria-Gasteiz 2021-02-01

SOS Iruña-Veleia

Hemen Iruña-Veleia Martxan taldearen agiria

Arabako auzitegiak “berretsi” du Eliseo Gilen aurkako zigorra 12 urte ostean, ustezko froga bakarra IPCEko Navarroren iritzia

15929 Iruña veleia ostrakaSinestezina eta harrigarria bada ere, IPCEko (Instituto del Patrimonio Cultural de España), eskarmenturik gabeko pertsona bakar baten txostenean oinarrituta (J. V. Navarro),  Arabako auzitegiak ebatzi du Iruña-Veleiako behin betiko epaia, non Eliseo Gil arkeologoaren zigorra berresten den.

Suposatzen da “froga zientifikoak” errepikagarriak direla, ikusiko dugu hainbat urte ostean, zenbat irauten duten.

Iruña-Veleia Arabako Auzitegiaren behin betiko epaia 12-2021.

Arabako auzitegiak “berretsi” du Eliseo Gil arkeologoaren aurkako zigorra. Berria.

Arabako auzitegiak “berretsi” du Eliseo Gil arkeologoaren aurkako zigorra. Naiz.

Arabako Audientziak atzera bota du Eliseo Gilen absoluzio eskaera. JM Elexpuru.

Los jueces se equivocan doblemente. Ama Ata.

Iruña-Veleia epaia 44/2020, 2020-6-8.

-Instituto del Patrimonio Cultural de España (IPCE), primer informe de Navarro

Iturria: Fontaneda bloga.

-Instituto del Patrimonio Cultural de España (IPCE), primer informe de Navarro
  Páginas     1-  80
  Páginas   81-123
  Páginas 124-165
  Páginas 166-203

IPCEko N. txostenak “hondatutzat” salatzen dituen 36 ostraken irudiak aurkitzen eta ikusten:
10714, 10765, 10826, 10849, 10942, 11156, 11139, 11162, 11252, 11305, 11392, 11413, 11417, 11419, 11423, 11424, 11426, 11429, 11459, 11481, 11530, 11709, 12047, 12048, 12098, 12099, 12108, 12110, 12697, 13368, 13370, 13371, 13397, 15910 eta 15920.
batez ere sei ostraka euskaldunak:

13368a IIISVS, IOSHII ATA / TAMIRIAN AMA
13368b DIINOS / ZVRII / NAIA
13370a 2005-5-4 Iesus et Mirian
13370b 2005-5-4 (irudia)
13371a GIIVRII ATA ZVTAN GIIVRII / “`ATA ́ ́ ́.
13371b  “`YAVHII ́ ́ ́ /  ZVTAN / IZANA
13397a BIITA, ZVRI, AROS / VRDIN, GORY, / ANA, BIIR?
13397b NIIVRII / ZIIVRII / III V?
15910 ΝΙΙVrΙΙ / AMA, RO / MAN / ILTA, CIS / TIANA
15920 NIIV XII / VRT(…) TV, III / “II” / RIIBA TV, NIIV / CII (…)

Epaiketan defentsak Mikel Albisuren txostena aurkeztu zuen ere (eskerrik asko Koen): Iruña-Veleia Mikel Albisu txostena.

Urte berri on Veleia Iruña-Okako. Josu Naberan. Independentea.

16365 Iruña VeleiaUrte berri on Veleia Iruña-Okako. Josu Naberan.

Josu Naberan. Independentea.

Ez gaitezen izan euskaldunok geure buruaren hain negazionista. Gure altxor bikainak atera du jada bere egiatasuna. Autoritate eta hedabideak egokituko al dira egiara lehen faltsutasunera makurtu ziren hein berean eta energia berberarekin?